Biopaliwo jest odnawialnym źródłem energii, a otrzymywane jest z produktów roślinnych. Do produkcji biopaliwa hoduje się przede wszystkim len, rzepak, kukurydzę, owies, pszenicę, soję oraz konopie. Odpady przemysłowe, rolnicze, z produkcji leśnej i gospodarstw domowych mogą również być źródłem energii odnawialnej i służyć do produkcji biopaliw. Przykładem może być słoma, drewno odpadowe, osady ściekowe, kompost, śmieci czy resztki żywności. Jedną z zalet biopaliw w porównaniu do innych rodzajów paliw jest fakt, że energia związana wewnątrz biomasy może być przechowywana nieskończenie długo bez żadnych problemów czy zagrożeń. W praktyce możliwe jest otrzymywanie trzech głównych rodzajów biopaliwa: alkoholi, olejów oraz biogazu.
Olej roślinny surowy i przetworzony (biodiesel) – pierwszy zastosował go w swoim silniku Rudolf Diesel. Jako dodatek do paliwa może być wykorzystywany także zwykły olej roślinny, głównie: rzepakowy, sojowy lub słonecznikowy. Pozostałe oleje pochodzenia roślinnego, wymagają przy produkcji zaawansowanej technologii – bioolej i biodiesel.
Olej jest paliwem odnawialnym, o dobrych własnościach rozruchowych, redukujące, efekt cieplarniany i kwaśne deszcze gdyż zawiera śladowe ilości siarki. Do jego zalet należy także niska toksyczność i brak związków rakotwórczych i mutagennych. Ponadto wytłoczone ziarna stanowią pełnowartościową paszę, a produkt uboczny powstający przy produkcji można wykorzystać w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym oraz przy produkcji np. ekologicznych farb, czy nawet gumy do żucia.
Biogaz, można wykorzystać do zastąpienia gazu ziemnego, składa się on z metanu i dwutlenku węgla. Podstawowymi źródłami tego gazu są oczyszczalnie ścieków i wysypiska śmieci (oraz inne miejsca, w których fermentacja odbywa się samoczynnie, bez nadzoru i kontroli). Biogazownie powstają głównie w Afryce i Azji, np. w Chinach działa około 8 milionów komór fermentacyjnych. W Europie konieczne jest stosowanie dodatkowego ogrzewania. Dlatego ze względów ekonomicznych stosuje się raczej duże instalacje, do których wsad zwożony jest nawet z kilkudziesięciu gospodarstw, tam też z biogazu wytwarza się jednocześnie ciepło i elektryczność.
Alkohole – bioetanol czy biometanol to odwodniony spirytus surowy. Produkuje się je m.in. ze zbóż, ziemniaków, buraków cukrowych, a także wierzby energetycznej lub słomy. Paliwa na bazie etanolu mogą być stosowane zarówno w silnikach benzynowych jak i wysokoprężnych. Już dziś bioetanol dodawany jest w niewielkich ilościach do benzyny. Zdaniem specjalistów spirytusowa domieszka szkodzi tylko wtedy, gdy benzyna jest złej jakości – została „ochrzczone’, czyli zawiera zbyt duże ilości wody. Wtedy alkohol wytrąca wodę z paliwa, a to rzeczywiście może doprowadzić do zniszczenia silnika.
W Niemczech wprowadzenie w latach 90-tych dwóch bardzo ważnych przepisów prawnych proekologicznych przyczyniło się do ekonomicznego i technicznego sukcesu energii odnawialnej. Obecnie możliwe jest tam uzyskanie dofinansowania tego typu inwestycji oraz otrzymanie rekompensaty za każdą kWh dostarczoną do publicznej sieci energetycznej. W Polsce obowiązuje ustawa, która nakazuje dolewać do paliw wytwarzane z roślin biokomponenty, głównie etanol. O procentowej wielkości dolewek decyduje rząd. Jednakże jak pisałem już wcześniej w artykule o kolektorach słonecznych w każdej gminie jest inaczej i brakuje nam spójnej jednoznacznej polityki rządu popierającej działania proekologiczne, szczególnie dotyczące osób fizycznych. Można byłoby dofinansowywać tego typu inwestycje poprzez np. odliczenia od podatku czy dochodu tak jak kiedyś funkcjonowała ulga remontowa, co znacznie uprościło by wdrażanie rozwiązań proekologicznych szeroko pojętych. Miejmy nadzieję, że wkrótce to się zmieni.
Na dzień dzisiejszy całkowite zastąpienie węgla, który jest podstawą naszej dzisiejszej energetyki, odnawialnymi źródłami energii jest niemożliwe, ale nawet jej część na pewno zmniejszy zanieczyszczenie środowiska.
